Ne zaman blog yazmaya başlıcam ne zaman vakıt bulucam ne zaman bi birikime sahip olabılırım diye düşünürken yazmamın nedeni okul çıkışlarımın kahramanımı bir tanecık dedemi "datlımı" kaybetmem olucakmıs nedenim...
Sobanın üstünden düşen güğüm ayakğımı yaktıgında "kar oynamak istiyorum " dediğimde hayır demeyip seleyle sokaktan eve kar taşıdığın için
Okul çıkışlarında "dedecim paran var mı ? Çok Acıktım " dediğimde yok demeyip her seferinde soluğu kebepçıda aldırdığın için
Bayramda annemin "almam " dediği tişörtü oruçlu oruçlu kanter içinde tezgahtarla uzun bir pazarlıktan sonra bana aldığın tişört için
Akşamları televizyonun kumandasını babamdan alıp benım istediğim kanalı açtığın için
Köye gelişlerimde Karaağaçta üşenmeyip hergün elma ağacında kurduğun salıncak için
O salıncakta yorulmadan sabahtan akşama kadar benı salladığın için
Bahçene özenle Ektiğin salatalıklarını daha olmadan yediğime göz yumduğun için
Bahçedeki Fındıklarını bıtırdıgımız ıcın pestile çarşıdan hazır fındık aldıgında bıze en ufak söz etmedıgın ıcın
Pestil yaparken sabah 4 te usanmadan bızı kaldırma cabalarına
Tüm çabaların sonucunda uyandırdıgın torunlarına helleyı sevdırme çabalarına
Torunlarına kayısı civitlerini toplayarak köme yapma cabalarına
Hastalıgın alzaymır yüzünden unutganlıgını bana asla hissetirmediğin her görüşünde tanıdığın için
Hasta yatağinda bize poz verme çabalarına
En önemlisi dedemiz oldugun için güzel yüzünü tatlı dilini şefkatini bizden asla esirgemediğin için
SANA ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM KAHRAMANIMMMM ....
Tekrar başın sağolsun canım.Küçükken bizlere tattırdığın pestillerin kahramanı dedeydi demekki.Mekanı cennet olsun...Nurlarla dolsun...
YanıtlaSilAmınn dılekcım evet yaptıgı pestıllerın son bezi hala duruyo evımde :(
YanıtlaSilAllah sizeve sevdiklerine sabırlar versin,mekanı cennet olsun:( ,şimdi facebookta gördüm geldim ...
YanıtlaSil:( tesekkur ederım nuray hanımcım dostlar sagolsun :(
YanıtlaSil